Wat zijn de classificaties van oppervlakteactieve stoffen?

Volgens het type ionen gegenereerd door de hydrofiele groep kunnen oppervlakteactieve stoffen worden verdeeld in vier categorieën: anionisch, kationisch, zwitterionisch en niet -ionisch.

Anionische oppervlakteactieve stoffen

① Zepen

Het is een zout van hogere vetzuren, met de algemene formule: (RCOO) NM. De vetzuurkoolwaterstof R is over het algemeen een lange keten van 11 tot 17 koolstofatomen en stearinezuur, oliezuur en laurinezuur komen veel voor. Volgens de verschillende stoffen die door M worden weergegeven, kan het worden verdeeld in alkali -metalen zepen, alkalische aardmetaalzepen en organische aminestepen. Ze hebben allemaal goede emulgerende eigenschappen en het vermogen om olie te verspreiden. Maar ze zijn gemakkelijk vernietigd. Alkali -metalen zepen kunnen ook worden vernietigd door calcium- en magnesiumzouten, en elektrolyten kunnen ook het uitbarsting veroorzaken.

Alkali metalen zepen: O/W

Alkalische aardmetalen zepen: w/o

Organische aminezepen: triethanolamine -zeep

② Sulfaten ro-SO3-M

Voornamelijk gesulfateerde oliën en hogere vetalcoholsulfaten. De vetkoolstofketen R ligt tussen de 12 en 18 koolstofatomen. De vertegenwoordiger van gesulfateerde olie is gesulfateerde ricinusolie, algemeen bekend als Turkse rode olie. Geavanceerde vetalcoholsulfaten omvatten natriumdodecylsulfaat (SDS, natriumlaurylsulfaat) en natriumvetalcohol polyoxyethyleenether sulfaat (AES). SDS heeft een sterke emulgering, is relatief stabiel en is beter bestand tegen zuur-, calcium- en magnesiumzouten. In de apotheek kan het neerslag produceren met sommige hoge moleculaire kationische geneesmiddelen, heeft het een zekere irritatie voor het slijmvlies en wordt gebruikt als een emulgator voor externe zalven en wordt ook gebruikt voor het bevochtigen of oplossen van vaste preparaten zoals tabletten. Natriumvetalcoholpolyoxyethyleenether sulfaat (AES) heeft het vermogen om hard water te weerstaan, heeft een goede prestaties van de olieverwijdering en heeft een bepaald verdikt effect.

③ Sulfonaten R-SO3-M

Deze categorie omvat alifatische sulfonaten, alkylarylsulfonaten en alkylnaftaleensulfonaten. Hun oplosbaarheid in water en zuur en calcium- en magnesiumzoutweerstand zijn iets slechter dan sulfaten, maar ze zijn niet gemakkelijk gehydrolyseerd in zure oplossingen. Alifatische sulfonaten omvatten: Natriumsecundair alkylsulfonaat (SAS-60), natriumvetzuur methylesterethoxylaatsulfonaat (FME's), natriumvetzuur methylestersulfonaat (MES), natriumdiocylucitaatsulfonaat (alosol-ot), enz., Enz Natriumdodecylbenzeensulfonaat van alkylarylsulfonaten is een veel gebruikt wasmiddel. Cholelithiumzouten zoals natriumglycocholaat en natriumtaurocholaat worden vaak gebruikt als solubilisatoren voor monoglyceriden en emulgatoren voor vet in het maagdarmkanaal.

Kationogene oppervlakteactieve stoffen

Oppervlakteactieve stoffen met positieve ladingen worden kationische oppervlakteactieve stoffen genoemd. Het kation, ook bekend als positieve zeep, speelt een rol van oppervlakteactieve stof. Het grootste deel van de moleculaire structuur is een pentavalent stikstofatoom, een quaternaire ammoniumverbinding, voornamelijk benzalkoniumchloride (chloorhexidine), benzalkonium bromide (chloorhexidine), benzalkoniumchloride, enz. Vanwege het sterke bactericide effect wordt het voornamelijk gebruikt voor desinfectie van de huid, slijmvliezen, chirurgische instrumenten, enz. Sommige variëteiten, zoals benzalkoniumchloride, kunnen worden gebruikt als antibacteriële middelen in oogheelkundige oplossingen.

Amfoterische oppervlakteactieve stoffen

Dit type oppervlakteactieve stof heeft zowel positieve als negatieve ladingsgroepen in zijn moleculaire structuur en kan de eigenschappen van kationische of anionische oppervlakteactieve stoffen in media vertonen met verschillende pH -waarden.

① Lecithin

Lecithine is een natuurlijke zwitterionische oppervlakteactieve stof, voornamelijk afgeleid van sojabonen en eidooiers. De samenstelling van lecithine is zeer complex en is een mengsel van meerdere verbindingen. Vanwege de verschillende bronnen en voorbereidingsprocessen zullen de verhoudingen van elke component ook verschillend zijn, en dus zullen de prestaties ook anders zijn. Lecithine is zeer gevoelig voor warmte, gemakkelijk gehydrolyseerd onder de werking van zuur, alkaliteit en esterase, onoplosbaar in water, oplosbaar in organische oplosmiddelen zoals chloroform, ether en petroleumether, en is de belangrijkste excipient voor het bereiden van injecteerbare emulsies en lipide -microder.

②aminozuurtype en betaine type

Aminozuur en betaïne zijn synthetische amfoterische oppervlakteactieve stoffen, waarvan het aniongedeelte voornamelijk carboxylaat is, en wiens kationisch deel aminezout is, dat aminozuurtype is (R-NH2+-CH2CH2COO-), en quaternair ammoniumzout, dat is betaine type: R-N+(CH3) 2-COO-2-COO-2-COO-. De kenmerken ervan zijn: in alkalische waterige oplossing heeft het de eigenschappen van anionische oppervlakteactieve stoffen, met goede schuim- en decontaminatie -effecten; In zure oplossing heeft het de eigenschappen van kationische oppervlakteactieve stoffen, met een sterk bactericide vermogen, sterk bactericide effect en minder toxiciteit dan kationische oppervlakteactieve stoffen.

Niet -ionische oppervlakteactieve stoffen

Vetzuur glyceriden

Voornamelijk vetzuurmonoglyceriden en vetzuur diglyceriden, zoals monostaraatglyceryl. Onoplosbaar in water, gemakkelijk gehydrolyseerd in glycerol en vetzuren, niet erg actief, HLB -waarde van 3 tot 4, vaak gebruikt als auuliaire emulgator van het type W/O.

Sucrose vetzuur ester

Kortweg sucrose -ester, behoort tot het niet -ionische oppervlakte -actieve stof van het polyol type, is een klasse van verbindingen gevormd door de reactie van sucrose en vetzuren, waaronder monoester, diester, triester en polyester. Het kan worden ontleed in sucrose en vetzuren in het lichaam en gebruikt. HLB-waarde is 5-13, vaak gebruikt als O/W-emulgator en dispergeerant, en is ook een veelgebruikt voedseladditief.

Sorbitan vetzuur

Het is een mengsel van esterverbindingen verkregen door de reactie van sorbitan en zijn anhydride met vetzuren, en de handelsnaam is overspanning. Vanwege de sterke lipofiliciteit wordt het vaak gebruikt als een W/O-emulgator, met een HLB-waarde van 1,8-3,8, en wordt meestal gebruikt in lotions en zalven. Span 20 en Span 40 worden echter vaak gebruikt als O/W gemengde emulgatoren in combinatie met Tween.

Polysorbaat

Het is een polyoxyethyleen sorbitan vetzuurester. Op de resterende -OH van de overspanning wordt polyoxyethyleen gecombineerd om een ​​etherverbinding te verkrijgen en de handelsnaam is tween. Dit type oppervlakteactieve stof heeft zijn hydrofiliciteit sterk verhoogd als gevolg van de toevoeging van hydrofiel polyoxyethyleen en wordt een in water oplosbare oppervlakteactieve stof. De HLB-waarde is 9.6-16.7 en wordt vaak gebruikt als een solubilisator en O/W-emulgator.

Polyoxyethyleenvetzuurester

Het is een ester die wordt gegenereerd door de condensatie van polyethyleenglycol en vetzuren met lange ketens. De handelsnaam Myrij is een van hen. Dit type is in water oplosbaar en heeft sterke emulgerende eigenschappen. Het wordt vaak gebruikt als een O/W -emulgator en solubilisator.

Polyoxyethyleenvetalcoholether

Het is een ether gegenereerd door de condensatie van polyethyleenglycol en vetzuren. De handelsnaam Brij is een van hen. Het wordt vaak gebruikt als een O/W -emulgator en solubilisator.

Polyoxyethyleen-polyoxypropyleen polymeer

Het wordt gevormd door de polymerisatie van polyoxyethyleen en polyoxypropyleen, ook bekend als poloxameer, en de handelsnaam is pluronic.