Wat is een oppervlakteactieve stof?

Oppervlakteactieve stoffenzijn verbindingen die de oppervlaktespanning of grensvlakspanning tussen twee vloeistoffen, tussen vloeistof en gas, en tussen vloeistof en vaste stof aanzienlijk kunnen verminderen. De moleculaire structuur van oppervlakteactieve stoffen is amfifiel: het ene uiteinde is een hydrofiele groep en het andere uiteinde is een hydrofobe groep; De hydrofiele groep is vaak een polaire groep, zoals carbonzuur, sulfonzuur, zwavelzuur, amino- of aminegroep en zijn zout, hydroxyl, amide, ether -binding, enz. Kan ook worden gebruikt als polaire hydrofiele groepen; terwijl de hydrofobe groep vaak een niet-polaire koolwaterstofketen is, zoals een koolwaterstofketen met meer dan 8 koolstofatomen. Oppervlakteactieve stoffen zijn verdeeld in ionische oppervlakteactieve stoffen (inclusief kationogene oppervlakteactieve stoffen, anionische oppervlakteactieve stoffen, amfoterische oppervlakteactieve stoffen), niet -ionische oppervlakteactieve stoffen, samengestelde oppervlakteactieve stoffen, andere oppervlakteactieve stoffen, enz.

Chemische structuur

Oppervlakteactieve moleculen hebben een unieke amfifiliciteit: één uiteinde is een hydrofiele polaire groep, wel een hydrofiele groep genoemd, ook bekend als een oleofobe groep of een oleofobe groep, zoals -OH, -COOH, -SO3H, -NH2. Omdat dit type groep kort is, wordt het soms figuurlijk een hydrofiele kop genoemd. Het andere uiteinde is een niet-polaire groep die lipofiel is, ook bekend als een hydrofobe groep of een waterafstotende groep, zoals R- (alkyl) en aryl). Omdat dit type groep kort is, wordt het soms figuurlijk een hydrofobe staart genoemd. Twee soorten moleculaire groepen met volledig tegengestelde structuren en eigenschappen bevinden zich aan beide uiteinden van hetzelfde molecuul en verbonden door chemische bindingen, waardoor een asymmetrische, polaire structuur wordt gevormd, waardoor dit type speciale molecuul de kenmerken van zowel hydrofiel als lipofiele of lipofiele of lipofilisch vormt. Deze unieke structuur vanoppervlakteactieve stoffenwordt meestal een "amfifiele structuur" genoemd, en oppervlakteactieve moleculen worden daarom vaak "amfifiele moleculen" genoemd.